در مجاورت عشق

از مرز خوابم می گذشتم،سایه تاریک یک نیلوفرروی همه این ویرانه فرو افتاده بود.کدامین باد بی پروادانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟!در پس درهای شیشه ای رویاها،در مرداب بی ته آیینه ها،هر جا که من گوشه ای از خودم را مرده بودمیک نیلوفر روییده بود.گویی او لحظه لحظه در تهی من می ریختو من در صدای شکفتن اولحظه لحظه خودم را می مردم ... بام ایوان فرو می ریزدو ساقه نیلوفر برگرد همه ستون ها می پیچد .کدامین باد بی پروادانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟!نیلوفر رویید،ساقه اش از ته خواب شفافم سر کشید.من به رویا بودم،سیلاب بیداری رسید.چشمانم را در ویرانه خوابم گشودم:نیلوفر به همه زندگی ام پیچیده بود.در رگ هایش ، من بودم که می دویدم.هستی اش در من ریشه داشت،همه من بود.کدامین باد بی پروادانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟! #سهراب_سپهری,نیلوفر بهبودی,نیلوفر,نیلوفر خرم نیک ...ادامه مطلب